ایران، توفان نزدیک می‌شود.
مقاله روزنامه فرانسوی لوموند تحت عنوان «ایران-توفان نزدیک می‌شود»: رژیم (ایران) هم در داخل و هم در خارج کشور در موضع تدافعی قرار گرفته و به هر سو که می‌چرخد با مانع مواجه می‌شود، به‌طوری که آشکارا نگران آینده خود در کوتاه مدت است.
روزنامه فرانسوی لوموند روز (۲۳شهریور)، طی مطلبی با عنوان «ایران – توفان نزدیک می‌شود» می‌نویسد: در حالیکه مدت کوتاهی پیش از این، به‌نظر می‌رسید همه چیز بر وفق مراد جمهوری اسلامی پیش می‌رود، اکنون این رژیم هم در داخل کشور و هم در خارج کشور در موضع تدافعی قرار گرفته و به هر سو که می‌چرخد با مانع مواجه می‌شود، به‌طوریکه آشکارا نگران آینده خود در کوتاه مدت است.
لوموند پس از مرور تحولات منطقه و خروج آمریکا از برجام می‌افزاید: سرمایه‌گذاران بزرگ اروپایی باز می‌گشتند، اما رئیس‌جمهور جدید آمریکا دونالد ترامپ وعده‌های انتخاباتی خود را مو به مو اجرا کرد و توافق‌نامه اتمی وین را به رودخانه پوتومک در واشنگتن انداخت. او از شعار محوری حزب جمهوریخواه آمریکا تبعیت کرد که طبق آن جمهوری اسلامی مادر تمام مصائب خاورمیانه است. این رژیم حزب‌الله را تا دندان مسلح کرده و از جمله انبارهایی انباشته از موشکهای تهدید کننده برای اسراییل در اختیار آن قرار داده است. عراق را بی‌ثبات کرده و یک زرادخانه موشکی بزرگ نیز برای خود ایجاد کرده است.
لوموند در ادامه، به تحولات قیام ایران و اعتراضات اجتماعی و تشدید تحریمها علیه رژیم پرداخته و می‌نویسد: ترامپ تحریمها علیه رژیم ایران را مجدداً برقرار کرد و قرار است در ماه نوامبر تحریمهای دیگری را نیز اعلام کند. این تحریمها فروش نفت جمهوری اسلامی را دشوار خواهد کرد. شرکتهای اروپایی که به آنها اخطار شد باید بین بازار ایران و بازار ایالات متحده یکی را انتخاب کنند، در حال ترک ایران هستند و وضعیت اقتصادی این کشور مستمراًً رو به وخامت می‌رود. از ماه آوریل ریال نیمی از ارزش خود را از دست داده و کار اعتراضات اقتصادی و سیاسی بالا گرفته است: تظاهرات خیابانی شمار زیادی از شهرهای کشور را به لرزه در می‌آورد. «سخت سران» رژیم، بر محور علی خامنه‌ای، و سپاه پاسداران که خود به یک قدرت اقتصادی و نظامی بزرگ تبدیل شده است، حسن روحانی را به حاشیه رانده‌اند.
روزنامه لوموند درباره وضعیت رژیم در عراق و روسیه می‌نویسد: وضعیت در عراق به‌عنوان یک «تحت الحمایه» خوب نیست. پروسه طولانی و پر فراز و نشیب تشکیل دولت جدید در بغداد، مخالفتهای فزاینده با مداخله رژیم ایران در امور داخلی عراق را حتی در بین شیعیان عراقی که کنسولگری جمهوری اسلامی در بصره را به آتش کشیده‌اند، نشان می‌دهد.
روابط رژیم ایران با شرکای روسی خود نیز مرحله دشواری را می‌گذراند. (چرا که)اسرائیلیها در برابر تهدیدهای رژیم ایران یک پشتیبان محکم به نام روسیه پیدا کرده‌اند و روسها رژیم ایران را قانع کرده‌اند که از فاصله ۸۵کیلومتری «مرز» با اسراییل فراتر نروند.
لوموند درباره در بخش پایانی مقاله «ایران – توفان نزدیک می‌شود»، درباره چشم‌انداز مذاکره آمریکا و رژیم نوشته است: واشنگتن شرایط خود را برای مذاکره به رژیم تهران اعلام کرده و می‌گوید می‌توان درباره توافق وین دوباره به مذاکره پرداخت و لغو تحریمها را مد نظر قرار داد مشروط بر آن که توافق‌نامه جدید زرادخانه موشکی جمهوری اسلامی و سیاست منطقه‌ای آن را نیز در بر بگیرد. ایالات متحده می‌خواهد به این ترتیب «دالان» شیعه را بر چیند. از نظر برخی ناظران، این، به‌مثابه درخواست خودکشی از جمهوری اسلامی است و طبعاً چنین مذاکره‌ای را رد خواهد کرد. از نظر برخی دیگر، مانند دنیس راس دیپلمات پیشین آمریکایی، رژیم ایران در لحظه مناسب یعنی در لحظه‌ای که روحیه بازاری و معامله‌گر آن بر اراده سلطه بر منطقه بچربد، ممکن است راه سازش را برگزیند، اما هیچ تضمینی برای این چشم‌انداز وجود ندارد.
روزنامه فرانسوی لوموند روز (۲۳شهریور)، طی مطلبی با عنوان «ایران – توفان نزدیک می‌شود» می‌نویسد: در حالیکه مدت کوتاهی پیش از این، به‌نظر می‌رسید همه چیز بر وفق مراد جمهوری اسلامی پیش می‌رود، اکنون این رژیم هم در داخل کشور و هم در خارج کشور در موضع تدافعی قرار گرفته و به هر سو که می‌چرخد با مانع مواجه می‌شود، به‌طوریکه آشکارا نگران آینده خود در کوتاه مدت است.
لوموند پس از مرور تحولات منطقه و خروج آمریکا از برجام می‌افزاید: سرمایه‌گذاران بزرگ اروپایی باز می‌گشتند، اما رئیس‌جمهور جدید آمریکا دونالد ترامپ وعده‌های انتخاباتی خود را مو به مو اجرا کرد و توافق‌نامه اتمی وین را به رودخانه پوتومک در واشنگتن انداخت. او از شعار محوری حزب جمهوریخواه آمریکا تبعیت کرد که طبق آن جمهوری اسلامی مادر تمام مصائب خاورمیانه است. این رژیم حزب‌الله را تا دندان مسلح کرده و از جمله انبارهایی انباشته از موشکهای تهدید کننده برای اسراییل در اختیار آن قرار داده است. عراق را بی‌ثبات کرده و یک زرادخانه موشکی بزرگ نیز برای خود ایجاد کرده است.
لوموند در ادامه، به تحولات قیام ایران و اعتراضات اجتماعی و تشدید تحریمها علیه رژیم پرداخته و می‌نویسد: ترامپ تحریمها علیه رژیم ایران را مجدداً برقرار کرد و قرار است در ماه نوامبر تحریمهای دیگری را نیز اعلام کند. این تحریمها فروش نفت جمهوری اسلامی را دشوار خواهد کرد. شرکتهای اروپایی که به آنها اخطار شد باید بین بازار ایران و بازار ایالات متحده یکی را انتخاب کنند، در حال ترک ایران هستند و وضعیت اقتصادی این کشور مستمراًً رو به وخامت می‌رود. از ماه آوریل ریال نیمی از ارزش خود را از دست داده و کار اعتراضات اقتصادی و سیاسی بالا گرفته است: تظاهرات خیابانی شمار زیادی از شهرهای کشور را به لرزه در می‌آورد. «سخت سران» رژیم، بر محور علی خامنه‌ای، و سپاه پاسداران که خود به یک قدرت اقتصادی و نظامی بزرگ تبدیل شده است، حسن روحانی را به حاشیه رانده‌اند.
روزنامه لوموند درباره وضعیت رژیم در عراق و روسیه می‌نویسد: وضعیت در عراق به‌عنوان یک «تحت الحمایه» خوب نیست. پروسه طولانی و پر فراز و نشیب تشکیل دولت جدید در بغداد، مخالفتهای فزاینده با مداخله رژیم ایران در امور داخلی عراق را حتی در بین شیعیان عراقی که کنسولگری جمهوری اسلامی در بصره را به آتش کشیده‌اند، نشان می‌دهد.
روابط رژیم ایران با شرکای روسی خود نیز مرحله دشواری را می‌گذراند. (چرا که)اسرائیلیها در برابر تهدیدهای رژیم ایران یک پشتیبان محکم به نام روسیه پیدا کرده‌اند و روسها رژیم ایران را قانع کرده‌اند که از فاصله ۸۵کیلومتری «مرز» با اسراییل فراتر نروند.
لوموند درباره در بخش پایانی مقاله «ایران – توفان نزدیک می‌شود»، درباره چشم‌انداز مذاکره آمریکا و رژیم نوشته است: واشنگتن شرایط خود را برای مذاکره به رژیم تهران اعلام کرده و می‌گوید می‌توان درباره توافق وین دوباره به مذاکره پرداخت و لغو تحریمها را مد نظر قرار داد مشروط بر آن که توافق‌نامه جدید زرادخانه موشکی جمهوری اسلامی و سیاست منطقه‌ای آن را نیز در بر بگیرد. ایالات متحده می‌خواهد به این ترتیب «دالان» شیعه را بر چیند. از نظر برخی ناظران، این، به‌مثابه درخواست خودکشی از جمهوری اسلامی است و طبعاً چنین مذاکره‌ای را رد خواهد کرد. از نظر برخی دیگر، مانند دنیس راس دیپلمات پیشین آمریکایی، رژیم ایران در لحظه مناسب یعنی در لحظه‌ای که روحیه بازاری و معامله‌گر آن بر اراده سلطه بر منطقه بچربد، ممکن است راه سازش را برگزیند، اما هیچ تضمینی برای این چشم‌انداز وجود ندارد.
نظرات
ارسال یک نظر